ก่อนหน้านี้...
สวัสดีค่ะตอนนี้ฉันเป็นเด็กที่เพิ่งจบมาไม่นาน ชื่อว่ามะลิ ก็อยากถามพ่อกับแม่เหมือนกันชื่อนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากไหน แต่ก็พักเรื่องนี้เถอะค่ะ ตอนนี้ฉันสอบติดคณะวิทยาศาสตร์ สาขาชีววิทยา อยู่จังหวัดN แต่ใจจริงฉันไม่อยากเข้าที่นี่เลยนะคะความฝันของฉันคือ การเรียนพยาบาล ไม่ได้พิศวาสอยากเป็นขนาดนั้นหรอกแต่ตอนไม่ติดก็น้ำตาตกอยู่ฮ่าๆๆ สุดท้ายก็เลือกที่นี่ แต่พออยู่ได้ไม่นาน 6วันเท่านั้นค่ะทุกคน อิมะลิคนนี้ก็อยู่ไม่ได้ค่ะ โฮมซิก ได้อ้อนวอนคุณนัทชาผู้เป็นแม่และคุณเกริกไกรผู้เป็นพ่อ สุดท้ายได้กลับมาเรียนที่บ้านอย่างสมหวังค่ะ เข้าคณะที่แหวก แหกโค้งเลยจ้า นั่นก็คือ คอมพิวเตอร์ธุรกิจ ไงล่ะ เรียนชีวะดีๆไม่ชอบฮ่าๆๆ แต่ที่พีคคือต่อจากนี้ค่ะทุกท่าน
"มะลิเอ้ย!! ตื่นมากินข้าวกวาดบ้านได้แล้วโว้ยย นอนกินบ้านกินเมืองเขาหรือยังไง!!" เสียงคุณนายนัทชาปลุกแต่เช้าเลยค่า"จ้าา เดี๋ยวลงไป" ฉันลุกพรวดขึ้นมาเปิดประตูห้องตรงไปทางบันไดที่สูงเพียงสามขั้น จู่ๆก็หน้ามืดสะงั้น โอ๊ยตายไม่น่าลุกเร็วเลยฉัน แต่ทำไมรอบนี้มันเป็นนานนักละ ตัวฉันค่อยๆเอนไปข้างหน้า สิ่งสุดท้ายที่รู้สึกคือได้ยินแค่เสียงแม่เรียก ภาพก็ตัดไปสะแล้ว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น